North South Expedition

[Joël]

North South Expedition

~ Circe & Orlendr ~

Met zijn herdersstaf en knapzak stond Orlendr een beetje onwennig op de kade voor het zeilschip van zijn jongere collega. Sinds kort mocht hij haar zijn collega noemen van hetzelfde departement en nota bene van dezelfde afdeling. Fabeldieren waren ook háár specialiteit, maar wel een bepaalde soort zo had hij al gemerkt in de gastles die hij haar had gevraagd te verzorgen. Tot in de kleine details had de jongedame haarfijn uitgeweid over de anatomie, fysiologie, pathologie, psychologie en sociologie van de maritieme fabeldieren die de wereld rijk was. Nu durfde Orlendr zichzelf wel meer dan ervaren te noemen, maar op het gebied van maritieme fabeldieren was hij een stuk minder begaan dan Circe. Hij had haar na de gastles dan ook gevraagd of het mogelijk was eens een expeditie op zee mee te maken.

En hier stond de senior dan, aan de ene kant hopend dat hij niet zeeziek werd en aan de andere kant dat hij mooie dieren en natuur ging aanschouwen. En kon hij wel mee met de jonge, fitte energieke Circe? Hij had geen speciale kleding voor een tocht op zee en hij was er absoluut zeker van dat zijn spierwitte lichaam in de zon reflecteerde als het licht van een vuurtoren. Zijn meest luchtige gewaad had hij dus maar aangetrokken. Een waarin hij zich goed kon bewegen om de golven te trotseren. Aan het weer te zien verwachtte hij dat het rustig was op zee, maar die constatering liet hij liever over aan Circe.
’Goedemiddag!’ groette Orlendr zijn kersverse collega. ‘Klaar om een stukje te zeilen met deze opa,’ schuddebuikte hij, terwijl hij zijn mollige lijf op het dek hees en zijn wolf gebaarde ergens kalm te gaan liggen. ‘Ik hoop mooie dingen te gaan zien vandaag, Circe en ik ben erg benieuwd naar je maritieme kennis en kunde. Is dit overigens je eigen boot? Die mag een aardige Knoet hebben gekost!’