Undercover Mansion

[Timsel]

Ergens kwam de man die ze tegenover hen hadden Frodo bekend voor. Had hij hem eerder gezien? Had hij hem eerder opgepakt? Had hij eerder zo met zijn toverstok op de vreemdeling gericht gestaan? Hij wist het niet.
‘Kop dicht,’ siste Frodo en liep naar de man toe. ‘Silencio!’ Door de spreuk was de man monddood gemaakt. Met ‘Detentio,’ zorgde hij ervoor dat de man gewikkeld werd in dikke touwen. Hij keek Gideon fronsend aan. ‘Soms, mijn vriend, is het beter om niets te doen. We hadden gewoon hier kunnen wachten tot hij weer weg was gegaan. Nu zitten we mooi met een neo opgescheept…’ Hij dacht even na, en zei toen: ‘Al is dat niet per sé slecht. We kunnen hem gebruiken…’
Hij keek of het dichtstbijzijnde kamertje leeg was. Perfect. Een ruimte met enkel een tapijt en een paar gare schilderijen. Met een zweefspreuk bracht hij de neo naar binnen en ontdeed hem toen met ‘Finite,’ van zijn monddoodheid.
Frodo hurkte bij de man neer terwijl deze nog immer vastgebonden op de grond lag.
‘Een echte neo,’ mompelde Frodo en wenkte Gideon. ‘Zou hij een Vonx zijn? Hij ziet er niet uit als eentje.’
Hij richtte de toverstok op de keel van de vreemdeling. ‘Op dit moment zijn er Schouwers onderweg om het huis in beslag te nemen,’ blufte hij. ‘We zijn met tientallen. Iedereen in dit huis krijgt een mooi ticket naar Azkaban. Jij ook, op den duur. Maar misschien dat je je straf wat korter kan maken als jij ons vertelt wat hier precies aan de hand is. Wie ben je? Wat doe je hier? Wat is hier aan de hand? Drie simpele vragen. Zo niet, dan zou ik erop rekenen om de komende zomers in Azkaban te zitten in plaats van Ibiza.’
Hij keek naar Gideon. Speel even mee!